De geschiedenis van Washington DC

De hoofdstad van de Verenigde Staten is Washington DC. Hier liggen de belangrijkste federale regeringscentra en staat het Witte Huis, waar de Amerikaanse President woont. Maar de stad is om meer redenen bijzonder. De stad hoort bij geen enkele staat. Sinds 1790 ligt de stad op een speciaal stukje federaal grondgebied.

Federaal grondgebied voor Washington DC

De eerste vergaderingen van het congres van de Verenigde staten werden tijdens de Amerikaanse onafhankelijkheidsoorlog (1775–1783 ) gehouden in de stad Philadelphia. Maar al vlak na de onafhankelijkheid besloot het congres de stad te verlaten. Al in 1783, toen de oorlog nog maar net afgelopen was, bestormde een groep opstandige soldaten de vergadering in Philadelphia. Dat leidde tot het idee dat de federale overheid niet afhankelijk moest zijn van één van de staten om voor de veiligheid van het congres te zorgen. De federale overheid zou voor zichzelf moeten zorgen. Er werd besloten om een federaal district te creëren. Het besluit werd vastgelegd in de achtste sectie van het eerste artikel van de Constitutie.

De locatie voor een nieuwe hoofdstad

De staten  moesten alleen nog wel op zoek naar de plaats van het gebied. Er ontstond discussie. Noordelijke staten wilden dat het nieuwe hoofdstedelijke district in het noorden kwam te liggen, en de zuidelijke staten wilden dat de hoofdstad in het zuiden. George Washington koos uiteindelijk een plek aan de rivier de Pontomac, op een plek waar de stad de noordelijke- en zuidelijke staten zou verbinden. Washington zelf hoopte dat de plek aan de Pontomac ook zou leiden dat de scheepvaart op de rivier een impuls zou krijgen. Hij hoopte dat daarmee de economische ontwikkeling van de staten verder van de kust sneller zou gaan. In 1790 werd de wet voor het nieuwe district aangenomen. In de jaren ervoor hadden de staten Maryland en Virginia al wetten aangenomen waarin zij delen van hun grondgebied afstootten ten gunste van het nieuwe hoofdstedelijke gebied. Daarmee was de discussie echter nog niet beslecht. Landeigenaren in het gebied moesten worden uitgekocht om grond vrij te maken voor de publieke gebouwen. Washington wees een commissie van drie heren aan die dit juridisch ingewikkelde werk moesten volbrengen en de stad moesten ontwikkelen. Uiteindelijk kregen de drie het voor elkaar om het maximale gebied van 100 vierkante mijl in handen van de federale overheid te brengen. Het gebied kreeg de naam District Columbia. Nu konden de stadsplanners aan het werk.

Het plan van Pierre L'Enfant

De Fransman Pierre L'Enfant werd hiervoor aangesteld. Hij kwam echter in conflict met de commissie die leiding gaf aan de ontwikkeling van de stad. L'Enfant werd ontslagen, ondanks dat werd zijn plan wel in grote lijnen aangehouden. In 1800 kon de federale regering definitief verhuizen naar de nieuwe stad in ontwikkeling. Een jaar later kwam het hele gebied onder jurisdictie van de federale regering terecht.

Ontwikkeling van de stad

Hoewel de stad dus onder het bestuur van het congres viel, had het congres weinig zin zich veel met de stad te bemoeien. De ontwikkeling van de stad kwam dus volledig aan op de burgers zelf. Wel droeg het congres nog bij aan de financiering van het Washington Canal. De oorlog tegen de Britten van 1812 en de Amerikaanse Burgeroorlog hadden grote invloed op de ontwikkeling van de stad. In 1812 veroverde het Britse leger de stad en brandde deze tot de grond toe af. Mede daardoor had de stad aan het begin van de Amerikaanse Burgeroorlog slechts een paar duizend inwoners. Tijdens de oorlog kwam daar verandering in. Washington werd de thuisbasis van Lincolns Army of the Pontomac. Duizenden soldaten overspoelden de stad en in hun kielzog kwamen vele ambtenaren die het bestuur van het land tijdens de oorlog op zich namen. In 1870, vijf jaar na de oorlog was de stad gegroeid tot 132.000 inwoners. Om die groei te stroomlijnen werd na de burgeroorlog een groot stadsvernieuwingsproject opgezet. De gouverneur van de stad gaf echter drie keer zo veel geld uit als begroot en de stad ging failliet. De overheid besloot de gouverneur af te laten treden en plaatste het stadsbestuur onder leiding van een commissie met afgezanten uit de belangrijkste afdelingen van de overheid.

Washington in de twintigste eeuw

Was Washington tijdens de burgeroorlog een van de eerste gebieden waar slavernij werd afgeschaft, in de twintigste eeuw werd de stad steeds verder gesegregeerd. Ondanks de kritiek die dat eerst opleverde, werden blanken en zwarten  op meer en meer plekken van elkaar gescheiden. Ondanks die segregatie was de stad in 1957 de eerste Amerikaanse stad waar de zwarte bevolking een meerderheid werd. In de jaren '60 werd de stad het centrum van de Human Rights beweging toen Martin Luther King z'n beroemde 'I have a dream' speech gaf voor een enorme mensenmassa. Ondanks dat was de stad in 1968 het toneel van hevige rassenrellen na de moord op King. De enorme schade die tijdens de rellen werd aangericht, had ook z'n weerslag op de economie van de stad. Veel winkels waren in vlammen op gegaan, waardoor duizenden zonder werk zaten. Veel middenstanders waren om de onrust te ontvluchten naar de voorsteden verhuisd.

Het begin van de 21e eeuw in Washington

De 21e eeuw begon voor Washington moeilijk, met de aanslag op het Pentagon op 11 september 2001. Sindsdien staat de Amerikaanse hoofdstad voortdurend onder zware veiligheidsmaatregelen. Ook de demografie van de stad verandert weer. De overwegend zwarte bevolking is aan het plaatsmaken voor een groeiende groep blanken en hispanics.