Matchfixing Manchester United - Liverpool in 1915

Uit onderzoek van Europol blijkt dat er in de afgelopen jaren bij honderden Europese voetbalwedstrijden sprake is geweest van ‘matchfixing’. Rob Wainwright, de directeur van de organisatie, spreekt zelfs van ‘omkoping op een schaal die we nog nooit hebben gezien’. Toch bestaat matchfixing in het voetbal al bijna honderd jaar, zo blijkt ook uit de opmerkelijke wedstrijd tussen Manchester United en Liverpool in 1915.

Op 2 april 1915 reisde het team van Liverpool af naar Old Trafford voor een wedstrijd tegen Manchester United in the First Division, op dat moment de hoogste divisie in het Engelse voetbal. Voor de spelers van Liverpool stond er op dat moment nog maar weinig op het spel. De ploeg stond stevig in de middenmoot en de competitie was bijna afgelopen, dus er kon vrij weinig meer gebeuren. Het tegendeel was echter het geval voor de spelers van Manchester United. Zij vochten nog fanatiek tegen degradatie uit de First Division en hadden de twee punten van de overwinning dus hard nodig.

Eerste Wereldoorlog

Op de achtergrond speelde er bovendien nog een andere belangrijke zaak die een grote invloed op de wedstrijd had. De Britse voetbalbond had na de uitbraak van de Eerste Wereldoorlog namelijk besloten dat het seizoen 1914-1915 het laatste zou zijn voor een algehele stillegging van de voetbalcompetitie in het verband met het conflict. Voor veel van de spelers was Manchester United – Liverpool dus een van hun laatste wedstrijden die ze zouden spelen voordat ze als jonge en fitte dienstplichtigen naar het front in Frankrijk werden gestuurd.

Eerste helft

Deze vreemde samenloop van omstandigheden resulteerde op 2 april 1915 uiteindelijk in een wel zeer opmerkelijke wedstrijd op Old Trafford. Al vroeg in de wedstrijd kwam de underdog Manchester United op een 1-0 voorsprong na een doelpunt van spits George Anderson. Het team van Liverpool zette hier vervolgens maar bijster weinig tegenover. De spelers van ‘The Reds’ leken zonder enige inspiratie te voetballen en veel ballen werden direct ingeleverd bij de tegenstander. Volgens een sportjournalist van de Liverpool Daily Post was ‘een nog eenzijdigere eerste helft wel heel lastig voor te stellen’.

Penalty

De tweede helft begon vervolgens nog opmerkelijker. Liverpool verdediger Bob Pursell veroorzaakte namelijk slechts drie minuten na rust al een penalty voor Manchester United door de bal bewust met zijn handen te spelen. De Ierse verdediger Patrick O'Connell mocht aanleggen vanaf elf meter, maar hij slaagde er niet in de enorme kans te benutten en schoot ruimschoots naast. Toch had Manchester geen enkele reden om zich zorgen te maken, want ook na de gemiste strafschop bleef Liverpool lusteloos voetballen. In de 75e minuut tekende George Anderson ook voor de tweede goal van United en kwam de tussenstand op 2-0.

Schot op de lat

Volgens de The Sporting Chronicle speelde de voorhoede van Liverpool ‘haar slechtste tweede helft van het hele seizoen’. Toch was er een speler die zijn team wel degelijk op sleeptouw probeerde te nemen: spits Fred Pagnam. In de 78e minuut deed hij met een vlammend schot een poging om er 2-1 van te maken, maar zijn pegel raakte uiteindelijk slechts de lat. Een uiterst opmerkelijk tafereel volgde, waarbij Pagnam midden op het veld ten aanzien van enkele duizenden toeschouwers volledig werd uitgefoeterd door een aantal van zijn eigen teamgenoten. Het was het laatste hoogtepunt in een verder vrij saaie ontmoeting die uiteindelijk eindigde in 2-0.

Matchfixing

Fred Pagnam

Al vrij snel na afloop van de ‘wedstrijd’ deden er geruchten de ronde dat er sprake was van grote onrust bij de bookmakers. Er bleken namelijk gigantische bedragen gezet op een 2-0 winst van Manchester United, een gok die beloond werd met een uitbetaling van maar liefst 7 op 1. Een grondig onderzoek volgde, waaruit uiteindelijk bleek dat zowel Liverpool als United spelers waren betrokken bij het ‘fixen’ van de wedstrijd. Doordat zij voor de wedstrijd hadden afgesproken dat deze in 2-0 zou eindigen, liep Manchester minder kans om te degraderen en konden de spelers van beide teams nog één keer goed geld verdienen voordat zij hun baan verloren.

Uiteindelijk werden zeven spelers veroordeeld wegens ‘matchfixing’, vier van Liverpool en drie van United. Een van de weinigen waarvan onomstotelijk werd vastgesteld dat hij niet had deelgenomen aan de fraude was Fred Pagnam, de spits die door zijn eigen spelers werd uitgefoeterd omdat hij er bijna 2-1 van maakte. Ook nu, bijna een eeuw later, blijken voetballers overigens nog steeds gevoelig voor ‘machtfixing’. Volgens het Europol rapport zijn er minstens 420 personen betrokken bij de fraude, waaronder vijf Nederlanders.