Cybercrime: een groeiend probleem

Sony Pictures ondervindt de gevolgen van de hack die het bedrijf vorige week trof. Niet alleen moeten duizenden computers vervangen worden, ook is adres- en salarisinformatie van meer dan 40.000 medewerkers op straat komen te liggen. Hierbij zit ook informatie van bekende filmsterren. Hoofdverdachte in de zaak is de regering van Noord-Korea, die mogelijk via deze weg reageert op de film The Interview waarin leider Kim-Jong Un op de hak wordt genomen. Cybercrime is een groeiend probleem en geeft bedrijven een hoop kopzorgen.

Phreaken

In de jaren zeventig, toen internet nog in de kinderschoenen stond, werden ‘cybermisdaden’ vooral gepleegd via telefoonlijnen. ‘Phreakers’, zoals deze criminelen werden genoemd, ontdekten dat het telefoonsysteem in Amerika werkte met bepaalde tonen. Door deze tonen na te bootsen konden zij gratis bellen.

John Draper – Cap’n Crunch

John Draper was een van de bekendste phreakers en kreeg de bijnaam ‘Cap’n Crunch’ omdat hij een fluitje uit een pak ontbijtgranen gebruikte om telefoons te hacken. Al snel kreeg Draper twee volgelingen, met wie hij ‘gratis’ vanuit California naar Vaticaanstad belde. Later zouden zijn twee ‘partners in crime’, Steve Jobs en Steve Wozniak, een bedrijf oprichten met de naam Apple Computer, wat gratis bellen tot een overbodige luxe maakte.

Cybercrimes

Met de toenemende populariteit van internet in de jaren tachtig ontstonden ook de eerste echte ‘cybercrimes’. Computers werden verspreid door het land en ook universiteiten gingen ze gebruiken. Het Massachusetts Institute of Technology introduceerde de term ‘hacken’, toen leerlingen het computersysteem van de school zelf verbeterden. Hacken werd hierna echter vooral gebruikt voor criminele doeleinden.

Lucratief hacken

Ian Murphy, oftewel ‘Captain Zap’, werd in 1981 als eerste persoon beschuldigd van cybercrime. Door de interne klok van de computer van een telefoonmaatschappij te verzetten, konden klanten op piektijden goedkoper bellen. In de loop van de tijd werden ook banken en webshops slachtoffer van hackers. Hier konden zij veel geld mee verdienen, waardoor hacken steeds lucratiever werd.

Legaal hacken

Hacken werd en wordt echter niet alleen gedaan door misdadigers. Sommige hackers willen een bepaalde boodschap uitdragen, bijvoorbeeld door aan te tonen dat het beveiligingssysteem van een bank niet deugt. Hoewel het ook voor hen niet legaal is om te hacken, worden deze hackers meestal niet vervolgd. Ook zijn er hackers die door een bedrijf in worden gehuurd om het systeem te hacken. Zo hoopt het bedrijf eventuele fouten op te sporen en deze op te kunnen lossen voordat ‘particuliere’ hackers er met gevoelige informatie vandoor gaan.

Virus

Cybercrime heeft niet altijd te maken hacken, maar kan ook in de vorm van een virus voorkomen. Een virus is een programma dat zich via bijvoorbeeld mail op de computer nestelt. Veel virussen zijn relatief onschuldig en veroorzaken weinig echte schade. Er zijn echter ook virussen die persoonlijke informatie verspreiden of volledig wissen en zich automatisch verspreiden naar andere computers. Een bekend virus is ‘Melissa’, waarmee maker David Smith in maart 1999 met een mail - die automatisch de eerste vijftig contacten mailde - het internet tijdelijk platlegde. Smith en de hackers van Sony Pictures bewijzen nog maar eens dat het internet nog lang niet veilig is.