De vergeten Nightingale: Mary Seacole
Florence Nightingale is ultieme rolmodel voor verpleegkundig leider
Aldus de directeur van het Florence Nightingale Instituut. Het instituut zet ‘verpleegkundig leiders’ komende maand op de kaart, om te laten zien waar zij allemaal toe in staat zijn. De naam Nightingale is vaak de eerste associatie als het gaat om de geschiedenis van de (oorlogs) verpleging. Er was echter nog een zeer invloedrijke, maar veel minder bekende, verpleegster in de 19e eeuw: Mary Seacole.
Mary Jane Seacole werd in 1805 geboren op Jamaica, als dochter van een Schotse officier en een Jamaicaanse vrouw die een hospitaal voor militairen runde. Van haar moeder leerde Seacole dan ook verschillende geneeswijzen en hoe ze zieke soldaten moest behandelen. Op haar 19e vertrok ze uit Jamaica om de wereld te zien. Ze bezocht meerdere Caribische eilanden, waar ze onder andere cholera- en gele koortspatiënten behandelde.
In 1854 vertrok ze naar Londen, en bood haar diensten aan als verpleegster op de Krim, waar Engeland op dat moment in een oorlog verwikkeld was met Pruisen, Oostenrijk en Rusland. Niemand ging echter op haar aanbod in. In haar autobiografie schreef Seacole later dat ze vermoedde dat dit kwam omdat ze een Creoolse was, iemand met ‘gemixt bloed’ en een donkere huid. Ze besloot op eigen houtje naar de Krim te vertrekken en meldde zich bij Florence Nightingale, die inmiddels met een groep verpleegkundigen de zorg voor gewonde soldaten op zich had genomen. Nightingale was echter niet onder de indruk van Seacole en wees haar af. Later zou ze altijd volhouden dat Seacole de soldaten vergiftigde en een bordeel runde op de Krim.
Seacole liet het hier echter niet bij zitten. Ze bouwde van het weinige geld dat ze had een herbergje bij de Britse oorlogshaven Balaklava waar ze voedsel verkocht aan de soldaten en de gewonden verzorgde, ook op het slagveld. Ze was tevens de eerste vrouw die Sebastopol binnenkwam na het beleg van bijna een jaar. Ze werd zeer gewaardeerd door de soldaten, wat duidelijk werd toen ze na de oorlog berooid terugkeerde naar Engeland. Verschillende kranten publiceerden brieven van soldaten die vertelden dat zij hun leven had gered. Hierop werd een benefietconcert georganiseerd om geld voor Seacole in te zamelen. Ze bleef de rest van haar leven een bekend persoon in Engeland, maar van haar medische kennis en ervaring werd nooit meer gebruik gemaakt. Mary Seacole stierf op 14 mei 1881.
