Inheemse muziek van Noord-Amerika

De inheemse bevolking van Noord-Amerika heeft een bijzondere band met muziek. De aloude liederen spelen een essentiële rol binnen de cultuur. De composities hebben een herkenbare stijl, maar de uitvoering van de stukken verschilt per regio. De individualiteit van de stam blijft hiermee gewaarborgd.

Geschiedenis van een stam

Veel van de liederen zijn al eeuwenlang bekend. Jonge generaties houden de oude tradities in stand en daarom worden de meeste liederen vandaag de dag nog altijd uitgevoerd. Binnen een lied kunnen verschillende thema’s aan bod komen. Vaak wordt de geschiedenis van een stam beschreven. Dit gebeurt niet alleen aan de hand van klank, maar ook met behulp van dans en beweging. Het lied neemt op deze manier een belangrijke plaats in binnen de opvoeding: de tradities van de stam worden aan de nieuwe generatie doorgegeven.

De vrouw is onderdanig aan de man

Mannen en vrouwen hebben bij een uitvoering doorgaans een andere rol. Deze rol verschilt per uitvoering, maar over het algemeen is de vrouw onderdanig aan de man. De mannen dansen rond, terwijl de vrouwen op een vaste plek staan. De uitvoeringen evolueren met de jaren en geregeld worden kleine veranderingen doorgevoerd. Wanneer een nieuwe generatie de liederen opnieuw vertolkt doen zij dit op hun eigen manier; het verhaal van de geschiedenis is altijd in beweging.

Karakter van inheemse muziek

Het karakter van de composities kan sterk variëren. Zang en percussie-instrumenten vervullen een belangrijke rol. De stem staat in vrijwel alle uitvoeringen centraal. Deze wordt gebruikt om te zingen, maar ook om te neuriën of kreten te slaken. Historici denken dat dit gebruikelijk was zodat stammen met verschillende talen de muziek konden begrijpen. De inheemse vocalen zijn spiritueel. Men probeert tijdens een uitvoering door te dringen tot het rijk der geesten. Door zang en dans hoopten de native Americans dat de geesten zouden zorgen voor voldoende drinkwater en dat de zieken weer zouden genezen.

Religieus en spiritueel

Een native American kan solo optreden, maar een optreden kan ook door meerdere zangers worden uitgevoerd. Het gezang gaat in de regel niet goed samen, waardoor in de meeste uitvoeringen weinig melodie te ontdekken valt. De verschillende instrumenten hebben de taak het ritme aan te geven. Sommige liederen waren voor het grote publiek, terwijl andere liederen, vaak met een religieus karakter, generaties lang onaangeroerd bleven. De oorsprong van deze liederen zou liggen bij spirituele entiteiten.

Het Zuidwesten

De muziekstijl van de inheemse bevolking als geheel is lastig verder te specificeren. De stammen stonden bekend om hun diversiteit en in de muziek is dat niet anders. Vier grote culturele regio’s in die tijd waren het Zuidwesten, het Noordoosten, de Great Plains en het Arctisch gebied in het noorden. Al deze regio’s hadden een eigen soort muziek. Het Zuidwesten bijvoorbeeld, waar de Pueblocultuur dominant was. Al vanaf de 7de eeuw na Christus gebruikte men hier drums, ratels, fluiten en idiofonen om muziek te maken. De muzikanten stopten veel aandacht in de tekst en de coupletten eindigen vaak op een lage noot. De liederen die hier vandaan komen zijn vaak complex en minutieus. De nummers hebben over het algemeen een traag tempo, waardoor de tekst in de regel goed te volgen is. Uitvoeringen zijn vaak uitgebreid en ook wordt veel gedanst. De liederen worden begeleid door percussie-instrumenten, waaronder trommels.  

Arctisch gebied

De Inuït van Alaska staan bekend om hun indrukwekkende keelklanken. De zang bestaat uit terugkerende noten en eenvoudige melodieën. Vaak worden instrumenten aan de zang toegevoegd, waaronder ’box drums‘. Een box drum heeft veel weg van een tamboerijn en is relatief eenvoudig te bespelen. Dit type muziek wordt door kenners als eenvoudig bestempeld, in tegenstelling tot de complexe samenstellingen van het Zuidwesten. Door de Inuït werden de nummers vaak gebruikt in de vorm van een spel. De vrouwen deden wedstrijden met elkaar als een vorm van tijdverdrijf wanneer de mannen van huis waren.

Moderne tijd

Het geluid van de inheemse cultuur leeft voort. Tijdens moderne bijeenkomsten, ook wel powwow genoemd, worden de oude liederen nog altijd opgevoerd. Het woord powwow stamt af van powwaw, wat ’spiritueel leider’ betekent. Muziek en kracht staan voor de inheemse bevolking gelijk aan elkaar. Iemand met muzikaal talent bezit een bijzondere gave. Tijdens deze moderne bijeenkomsten komt iedereen samen om te dansen, te spreken en om elkaar te eren. De traditionele uitvoeringen zijn dus nog altijd te bewonderen.